Kategori: İran

Rezevi Horasan, Afganistan ile Türkmenistan sınırında yer almaktadır. Bir kısmı dağlık olan bölgenin geneli düzlük alanlardan oluşmaktadır. Tarihi Büyük Horasan bölgesinin İran’da kalan kısmının bir parçasıdır. Kültürel ve ekonomik açıdan İran’ın en önemli merkezlerinden biridir. İmam Rıza Türbesinin bulunduğu Meşhed, İran’ın en önemli dini merkezidir. Meşhed şehri, nüfusu bir milyondan fazla olan sekiz büyük şehirden ve nüfusu en yoğun bölgelerden biridir.

İran’ın canlı ekonomi bölgelerinden biridir. Sanayisi gelişmiş olan bölgede bir çok imalat dalı bulunmaktadır. Bitkisel yağ, gıda işleme, meyve suyu, salça, hamur mayası, cam ve porselen kaplar, binek otomobil ve parçaları, ilaç, deri ve ayakkabı, gaz ocağı, mobilya, buzdolabı ve don-durucu, lamba, ampul ve kablo üretimi vardır.

Madencilikte demir cevheri ocakları ön plana çıkmaktadır. Ayrıca, manyezit, krom, bakır, kömür, dekoratif taşlar ve alçı rezervleri vardır. Neyşabur turkuaz ocağı, 9 bin tonluk rezervi ve 19 tonluk yıllık üretim hacmi ile dünyanın en büyük turkuaz maden ocağıdır. Ostanın kuzeyinde petrol ve gaz rezervleri de bulunmaktadır.

Rezevi Horasan’ın başlıca tarım ürünleri şeker pancarı, domates, arpa, üzüm, nar, safran ve zereşktir. Hayvancılıkta koyun ve sığır ağırlıktadır. Bu ostan İran’ın kırmızı et, süt, tavuk eti ve deri üretiminde önemli bir pay almaktadır.

Ülke içinden ve komşu ülkelerden yüksek sa-yıda turist dini bir merkez olan Meşhed şehrini ziyaret etmektedirler. İmam Rıza türbesi dışında Ömer Hayyam Türbesi, Nadir Şah Afşar’ın Tür-be ve Müzesi, Attar Neyşaburi Türbesi, Firdevsi Türbesi ve Kemal-ül-Mülk Türbesi de buradadır.

Diğer turistik yerleri Kuh Sengi, Bujan Köyü, Keng Köyü, değişik yerlerde bulunan şelaleler, abanbarlar, kervansaraylar ve tarihi kulelerdir.

Etnik çeşitlilik bakımından İran’ın en zengin os-tanlardan biridir. Fars, Tat, Kürt, Türkmen, Azeri, Beluc, Arap ve Lurlar bulunmaktadır.

Zagros dağlarından çıkıp İran’ın orta bölgelerine akan Zayenderud Nehri üzerinde kurulu İsfahan şehri bu ostanın merkezidir. İsfahan şehri, ülkenin turizm merkezidir. Tarihi eserleri ve doğal güzelliği ile ön yapmış olan İsfahan, İran’ın içinden ve dışından çok sayıda insanın ilgisini çek-mektedir. Zayenderud Nehri üzerinde kurulu köprüleri, Nakşı Cihan Meydanı, tarihi camileri, kapalı çarşısı ve diğer önemli eserleri ile bir açık hava müzesi görünümündedir.

Nüfus yoğunluğu en yüksek olan bölgelerden ve nüfus büyüklüğü bakımından sekiz büyük kentten biridir.

İsfahan İran’ın başlıca ekonomi ve sanayi merkezlerindendir. Kumaş imalatı ağırlıklı olmak üzere tekstil, demir ve çelik, çimento ve inşaat malzemeleri, dekoratif taşlar, otomotiv parçaları, kimyasal, optik, petrokimya, gıda işleme ve savunma sanayileri bakımından başta gelen böl-gelerdendir. Siman-ı Sepahan çimento fabrikası ve Fulad-ı Mobareke çelik fabrikası İran’ın en büyük fabrikaları arasındadır. İsfahan’ın petrol rafinerisi büyük bir kapasiteye sahip ve ülkenin benzin üretiminde büyük bir pay almaktadır. Ayrıca bu bölgede cam kaplar, porselen kaplar, binek otomobil, ilaç endüstrisi, boya, makine halısı ve el halısı, kumaş, buzdolabı ve dondurucu, evaporatif soğutucu, dijital alıcı, televizyon, gaz ocağı, ampul ve lamba imalatı vardır. İran’da çamaşır makinesi imalatı en çok bu ostanda olmaktadır. Madencilikte dekoratif taşlar, kalker, altın, kurşun ve çinko ocakları bulunmaktadır.

Patates, arpa ve nar bu ostanın başlıca tarımsal ürünleridir. Buğday, şeker pancarı, armut ve elma üretimi de vardır. Koyun ve sığır yetiştiriciliği yaygındır. Proteinli ürünler grubundaki kırmızı et, süt, tavuk eti ve yumurta üretiminde önemli bir payı bulunmaktadır.

UNESCO Dünya Mirası Listesi’nde İsfahan Camii, İsfahan Nakşi Cihan Meydanı, Kanat ve İran Bahçesi örnekleri yer almaktadır. Kaşan bölgesin-de bulunan halı dokumacılık ve Halışuyan Yas Ayinleri UNESCO Maddi Olmayan Kültürel Miras Listesi’nde kayıtlıdır. Diğer turistik yerler arasında İsfahan Kapalı Çarşı, Çıhıl Sütun, Ali Kapu, Fin Bahçesi, Si-o-se Pol, Pol-ı Hacu, Bağ-ı Perendegan, Vank Kilisesi, Minar Conban, Abyane Köyü ve birkaç eski konak, hamam ve medrese vardır.

Geleneksel el sanatlarının doğduğu ve geliştiği bir yer olarak bilinen İsfahan, halıcılık sektörünün en çok geliştiği ostanlardandır. Diğer ünlü el sanatları Kalemkari, Hatemkari, bakırcılık, ahşap oymacılığı, Give (geleneksel ayakkabı) yapımı, minyatür ve Minakari dir.

Yöresel yiyeceklerde İsfahan ostanı tatlıları ile (Gez, Puleki ve Nebat) meşhurdur. Bir çok yemek ve tatlılarda kullanılan Golab (gül suyu), özellikle Kaşan şehrinde üretilen gül suyu çok kaliteli bilinir ve Avrupa ülkelerine ihracatı vardır.

cheap replica iced out watches replica rolex daytona buy with paypal
graham replica watches where to buy replica watches in johor
fake rolex watch perfect watches review
swiss replica panerai watch fake vs original rolex
replica perfect watches how to.spot a fake rolex
replica clone rolex knock off rolex watches
best hublot big bang replica ice fake rolex yacht master value
replica hip hop rolex replicate social watching
replica gucci syn watch for sale replica replica watches
how to spot a fake rolex submariner date fake rolex watches new york city
fake rolex blue face oyster perpetual black and blue rolex submariner replica japanese
replica watch best quality rolex oyster perpetual day date fake worth

İran’ın orta bölgelerinde bulunan Yezd ostanı genellikle çöl ve dağlık bir alandan oluşmaktadır. Tahran’dan, Kerman ve Bender Abbas bölgelerine giden ana yolun üzerinde yer almaktadır. Yezd, isminin Sasani hükümdarı Yezdgerd’in isminden geldiği söylenmektedir. Çöl ile çevrili ve kısmen yalıtılmış bir konumda olan Yezd özgün bir mimari geliştirmiştir. Öte yandan aşırı sıcak olan bölge de ilginç serinleme sistemleri de geliştirilmiştir. Evleri serinletmek için rüzgarı evlerin içine taşıyarak serinleten badgir denilen sistemler, kuraklık ile baş edebilmek için kanat denilen sulama sistemleri geliştirilmiş ve yaygın olarak kullanılmıştır.

İran’ın fayans ve seramik merkezi olarak bilinen Yezd kumaş, çelik ve lastik üretimi bakımından da önemli paya sahiptir. Fayans ve seramik üretiminde % 60’lık bir pay ile ilk sıradadır. Bölgede ayrıca, düz cam, cam kaplar, makine ve el halısı, kumaş, ayakkabı, gaz ocağı, gıda, tekstil, halı, plastik, cam, vitrifiye, elektrikli cihazlar, selüloz (kağıt ve karton) ve metal işleme fabrikaları bulunmaktadır.

Bölgede Yezd Özel Ekonomik Bölgesi bulunmaktadır.

Demir, kurşun ve çinko madenleri bakımından zengin olan Yezd maden üretiminde Kerman’dan sonra ikinci sıradadır. Çadormalu demir cevheri ocağı İran’ın en büyük ocağıdır. Mehdi Abad kurşun ve çinko ocağı İran’ın ikinci en büyük kurşun çinko ocağıdır. Bölgede çinko işleme tesisleri, dekoratif taş ve kömür ocakları bulunmaktadır.

Nar ve kayısı Yezd ostanının başlıca tarım ürünleridir. Diğer ürünler arasında buğday, arpa, yem bitkileri, fıstık, badem, safran, kökboya bitkisi vardır. Bölgede seracılık ve deve yetiştiriciliği yaygındır.

Yezd, ilginç coğrafyası ve kültürel mirası ile ilgi çeken bir turizm merkezidir. Zerdüşt tapınağı, İran bahçeleri, geleneksel serinleme amaçlı rüzgarlık sistemleri ve geleneksel sulama sistemi olan kanatlar meşhurdur. Zerdüşt dini için merkezi bir önemi olan Yezd’de bin beş yüz yıldan beri devamlı yanan bir ateş ve bu ateşin yandırıldığı bir ateş tapınağı bulunmaktadır. Yezd’deki İran Bahçeleri, Kanat ve eski Yezd şehri UNESCO Dünya Mirası Listesi’ndedir.

Yezd, geleneksel tatlıları ile İran’da meşhurdur. Pişmaniye, baklava, helva ve kuttab Yezd’in geleneksel tatlıları arasındadır.

Tarihi büyük Horasan bölgesinin İran’da yer alan kısmının güney kısmını teşkil ediyor (Kuzey Horasan ve Rezevi Horasan ile birlikte). Güney Hora-san nüfus bakımından en seyrek ostanlardan birdir. Sanayide öne çıkan ürünler araba lastikleri, seramik ve fayans, vitrifiye, çimento, iplik, polimer, temizlik ürünleri ve metal külçesidir. Güney Horasan’da Doğarun Özel Ekonomik Bölgesi Afganistan sınırında bulunmaktadır. Madencilikte kömür ve manyezit rezervleri ile İran’da ilk sırayı almaktadır. Diğer önemli madenler ise bakır, demir cevheri, dekoratif taşlar ve kromdur. Hünnap, zereşk, safran, ilaç bitkileri, pamuk, fıstık ve nar bu bölgenin öne çıkan tarımsal ürünleridir. Hayvancılıkta keçi ve deve yetiştiriciliği yaygındır. Bölgede bulunan Kanat su sistemleri ve bir İran Bahçesi örneği olan Bağı Ekberiye UNESCO Dünya Mirası Listesinde yer almaktadır. Bölgenin diğer turistik yerleri Tun Eski Şehri, Firdevs’te bulunan kap- lıca, Bend-i Dere Barajı, Furg Kalesi, Nehbendan Rüzgar Değirmenleri, Hunik Köyü ve birkaç aban- bar, medrese, cami ve kervansaraydır. Farsların çoğunlukta olduğu ostanda küçük bir Beluc nüfusu da bulunmaktadır.

Zencan ostanı İran’ın kuzeybatısında ve Tahran-Tebriz yolu üzerinde stratejik bir noktadadır.

Nispeten sanayileşmiş bir bölgedir. Bölgede metal, kimyasal, petrokimya, bitkisel yağ, ilaç, gıda, tekstil, inşaat malzemesi, elektrikli cihazlar, temizlik ürünleri, cam kaplar, mobilya ve selüloz sanayi ve çelik külçesi imalatı vardır.

Zencan, madencilik bakımından İran’ın en önemli merkezlerinden biridir. İran’ın kurşun ve çinko fabrikaları Zencan ve Yezd ostanında bulunmak-tadır. Ortadoğu’nun en büyük kurşun ve çinko maden ocağı Anguran bu ostanda bulunmaktadır. Ayrıca, çok sayıda dekoratif taş, krom, bakır, kaolin, feldspat ve silis ocakları bulunmaktadır.

Tarım bakımından güçlü bir bölge olan Zencan’da üzüm, elma, pirinç, fasulye, mısır, incir, yağlı tohumlar, meyveler ve patates yetiştirilir. Zencan çekirdeksiz üzümleriyle ünlüdür. Hayvancılıkta, kanatlı hayvanlar, sığır ve koyun yetiştiriciliği yapılmakta ve et ve süt üretimi zengindir. Ayrıca arıcılık ve balık yetiştiriciliği de yapılmaktadır.

Dünyanın üçüncü yüksek tuğla kulesi Gün-bed-i Sultaniye UNESCO Dünya Mirası Lis-tesinde yer almaktadır. Diğer turistik yerleri arasında Daş Kesen Tapınağı, Huyin Yeraltı Şehri, Zencan Kapalı Çarşısı, Ketele Hor Ma-ğarası, eski konaklar, tarihi köprüler, camiler ve hamamlar vardır.

El sanatlarında halı, bıçaklar, gümüş takılar, dekoratif yemek kapları, malileduzi ve çaruk adı verilen sandaletleri tüm İran’da bilinir. Eski zamanlarda Zencan, paslanmaz ve keskin bıçaklarıyla biliniyordu. Bugün de Zencan, İran da bıçak merkezi olarak bilinmektedir.

Zencan da Azeri nüfus hakimdir. Küçük bir Tat azınlığı da bulunmaktadır. Ostanın güney kısmındaki şehristan ve köylerde Kürt nüfus ağırlıktadır.

İran’ın güneydoğusunda, Afganistan ve Pakistan sınırında yer almaktadır. İran’ın en kurak bölgelerinden biridir. Coğrafi büyüklük olarak Ker-man’dan sonra ikinci en büyük ostandır. Bu ostan, kuzeyde Sistan ve güneyde Belucistan olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Sistan kelimesinin, eski Farsça’da yer alan Sakastan kelimesinden türediği ve Sakaların yurdu anlamına geldiği rivayet edilmektedir.

Sistan ve Belucistan’ın Umman Denizi ile 300 km’lik sınırı vardır ve Çabahar Serbest Bölgesi ve Çabahar limanı bu ostanda yer almaktadır.

Ostan’ın merkezi olan Zahedan şehri demiryolu ile Pakistan’da Quetta’ya bağlanmıştır. Son zamanlarda Bam’dan Zahedan’a bir demiryolu açıldı.

Stratejik bir konumda olmasına rağmen bu ostan ekonomi ve sanayi bakımından en zayıf bölgelerden biridir. Bölgede sanayileşme yeni yeni oluşmaktadır. İran hükümeti teşvikler, altyapı yatırımları, Çabahar Serbest Ticaret Bölgesi’nin oluşturulması gibi tedbirler ile bölgenin sanayileş-mesine katkıda bulunmaya çalışıyor. Küçük ölçekte çimento, gıda ürünleri, tekstil ve kimyasal ürünler imalatı vardır. Diğer sanayi dalları metal ürünleri, dökümcülük, ev eşyası, balık ağı ve tuğla üretimidir.

Sistan ve Belucistan madencilik bakımından zengin bir bölgedir. Öne çıkan madenler bakır, krom, manyezit, granit, mermer, kalker, traverten ve silistir. Çabahar Serbest Bölgesinde yabancı sermaye ile birkaç demir ve çelik fabrikası kurulması planlanmaktadır.

İklim şartlarından dolayı tarım ve hayvancılık çok yaygın değil. Tarımda öne çıkan ürünler buğday, arpa, üzüm, karpuz, hurma, muz ve diğer bazı tropikal meyvelerdir. Hayvancılıkta keçi ve deve yetiştiriciliği yaygındır. Umman Denizi kıyılarında balık tutma ve karides yetiştiriciliği vardır.

Bölgedeki aşiretler göçebedirler ve geçim kaynakları, yaşam tarzı, gelenek ve görenekleri bakımından çok ilginç kültürel özelliklere sahiptirler.

Bölge, bu özellikleri ile İran’ın en görülmeye değer yerlerinden biridir.

Bölgede bulunan antik şehir kalıntısı Şehr-i Suhte beş bin yıllık bir tarihe sahiptir ve UNESCO Dünya Mirası Listesi’nde bulunmaktadır. Diğer ilgi çeken turistik yerleri Kale Naseri, Gılfışan’lar (çamur volkanları), Sab Kalesi, Hamun Gölü, Teftan Dağı ve Seravan Taş Nakışları’dır. El sanatlarında suzanduzi, çömlekçilik, mücevhercilik, kıl çadır ve halı yapımı yaygındır. Bölgenin geleneksel yemekleri Pakistan ve Hindistan mutfağına benzıyor.

Güneyinde insanlar çoğunlukla Beluc’dur ve Beluc dilini konuşuyorlar. Sistan bölgesinde ise Farsça ve Belucca konuşulmaktadır.

Elburz sıra dağlarının eteklerinde yer alan Semnan ostanı güneyde Deşt-i Kevir Çölü içine kadar uzanmaktadır. Tarihi ipekyolu bu bölgenin ortala-rından geçmiştir. Bölge ikiye ayrılabilir: Dağlık bir bölge ve dağların eteklerinde yer alan ovalar. Dağlık bölgeler daha çok mineraller için bir kaynak oluştururken, aynı zamanda piknik ve eğlence amaçlı kullanılmaktadır. Çöl kısmında ise İran’ın bazı antik kentlerininin kalıntıları bulunmaktadır. Tahran-Meşhed arasında yer alan demiryolu ve karayolu bu bölgeden geçmektedir.

Nüfus bakımından Semnan en seyrek ostanlardan biridir.

Sanayi sektöründe ticari araçlar, otomotiv parçaları ve transformatör gibi elektrikli cihazları üreten fabrikalar bulunmaktadır. Ayrıca, alçı ve inşaat malzemeleri, tuz, un, plastik ve seramik üretimi bulunmaktadır.

Semnan maden kaynakları bakımından zengin bir bölgedir. İran’ın zeolit, tuz ve alçı ihtiyacının büyük kısmı Semnan’dan karşılanmaktadır. Ülkenin bütün boksit üretimi Semnan ve Kuzey Horasan bölgelerinden karşılanmaktadır. Bölgede ayrıca kömür, krom, dolomit, silis ve kalker ocakları vardır.

Germsar’da bir özel ekonomik bölge vardır.

Semnan’a kurak bir iklim hakim olduğu için tarım ve hayvancılık sektörü zayıftır. Nar, fıstık, pamuk, patates ve şeker pancarı bu ostanın bazı tarımsal ürünleridir. Semnan’da bulunan Damgan şehristanı fıstık bölgesi olarak bilinir. Şehmirzad’da 700 hektarlık bir alanda dünyanın en büyük ceviz bağı vardır. Ostanda küçükbaş hayvancılığıda yapılmaktadır.

Yıldız izleme, off-road ve camping için Rig-i Cin çölü popü-ler bir destinasyondur. Devamlı duman ile dolu olan Şah-rud’daki Cengel-i Ebr ormanı ziyaretçilerin ilgisini çekmek-tedir. Bölgenin bazı diğer turistik yerleri Bayezid-i Bistami Türbesi, Semnan Cami, Mehmandust Kulesi, Çeşme Eli, Turan Milli Parkı, Kevir Milli Parkı, kaplıcalar, şelaleler, eski konaklar, abanbarlar ve kervansaraylardır. El sanatlarında çömlekçilik, cacim, seramik ve kilim yapımı bulunmaktadır.

Bölgede Farslar çoğunluktadır. Küçük bir Tat azınlığı da bulunmaktadır.

Tahran’ın güneyinde yer alan Kum, çöl ve yarı çöl ikliminin hakim olduğu dağlar, tepelikler ve ovalardan oluşan bir bölgedir. Düşük yağışlar ve kuru iklim nedeniyle bölge de tarımsal faaliyetler neredeyse yok denecek kadar azdır. Elburz ostanından sonra en küçük ostandır. Kum ostanında iki büyük tuz gölü vardır: Qom-Tahran otoyolundan görülebilen Havz-ı Soltan Gölü ve doğu tarafında yer alan Namak Gölü.

Ostanın merkezi ve tek şehristanı olan Kum şehri, İran’ın bir milyondan fazla nüfusu olan sekiz şehrinden biridir. Kum, Şii İslâm anlayışında dini bir merkez ve hac yeridir. İran’da dini turizm bakımından Meşhed’den sonra ikinci sırada yer almaktadır.

Dini eğitim veren medreseler yoğunluktadır ve çok sayıda yabancı öğrencinin öğrenim gördüğü bir şehirdir.

Kum ostanın ekonomisi daha çok dini turizm ve hizmetlerde yoğunlaşmaktadır. Sanayi bakımından bu bölgede küçük ölçekli porselen kaplar, metal ürünleri inşaat malzemesi, ayak- kabı, mobilya, sabun, ayna, el halısı ve ısıtıcı imalathaneler bulunmaktadır.

Madencilikte ocak taşı, kireç taşı, mavi tuz, kalker, mermer, manyezit, dolomit ve bakır en önemli madenlerdir. Ayrıca, Kum Tuz Gölünde çeşitli madenler bu-lunmaktadır.

Selefçegan Özel Ekonomik Bölgesi, Kum’da bulunmaktadır.

Tarım ve hayvancılık bakımından zayıf olan Kum da buğday, arpa, fıstık ve pa-muk yetişmektedir.

Tarihi çarşısı, Mescidi Cemkeran ve İmam Humeyni’nin evi burada ziyaret edilen önemli turistik merkezlerdir.

Kum’da Farslar, Araplar ve Azeriler nü-fus bakımından ağırlıktadırlar.

Elborz dağlarının eteklerinde yer alan Kazvin ostanı sanayi ve tarım bakımından önemli bir bölgedir. Elborz dağları, düzlük alanda kurulu olan bölgenin kuzeyinden geçmektedir. Kazvin de bulunan ve Elborz sıradağlarının bir parçası olan Sialan Dağı 4175 m ve Şah Elborz Dağı ise 4056 m yüksekliğindedir. Ünlü Alamut Kalesi bu bölgededir.

Stratejik konumundan dolayı Kazvin son yıllarda büyük bir sanayi gelişmesine sahne oldu. Ostan’ın merkez şehri Kazvin ana demiryolu hattı ile Tahran ve Tebriz arasındaki kara yolunun üzerindedir.

Kazvin deri, pamuk, ipek ve kadife dahil olmak üzere özellikle kumaş üretiminde bir tekstil merkezidir. İran’ın en büyük çimento fabrikası Abyek Çimento Fabrikası bu ostanda yer almakatdır. Deterjan üretiminde de önemli bir kapasiteye sahip ve İran’da ikinci sıradadır. Bölgede seramik, çelik, ev eşyaları imalatı, düz cam, cam kaplar, porselen kaplar, ticari araç üretimi vardır. Ayrıca bu ostan buzdolabı, dondurucu, çamaşır maki-nesi, evaporatif soğutucu, radyo, transformator ve boya üretiminde önemli bir bölgedir. Madencilikte silis, kaolin, kömür, demir cevheri ve kireç ön plana çıkmaktadır.

Bölgede bulunan Şehit Recai elektrik santrali ül-kenin en büyük enerji kaynaklarındandır. Rüzgar enerjisinde kurulu kapasite bakımından en büyük paya sahiptir ve ülkede ilk sıradadır.

Kazvin, tarımsal ürünler bakımından da önem-li bir paya sahiptir. En önemli tarımsal ürünler üzüm, domates, yem mısırı, fındık, fıstık, badem, ceviz, zeytin, elma, buğday, şeker pancarı, nar, incir ve hububattır. Hayvancılıkta kümes hayvancılığı yetiştiriciliği ve süt üretimi bölgenin önemli faaliyetleridir.

Sasani İmparatorluğundan kalıntılar, Alamut Kalesi, Ovan Gölü, Çehl Sütun Konağı ve çok sayıda mağaralar bazı turistik yerlerindendir. Bölgede halı, kilim ve cacim yapımı, bakırcılık ve aynekari yaygındır.