Kelimenin aslı futuvva olup Arapça bir kelimedir. Türkçe fütüvvet; Farsça ise futuvvat’dır. Kelimenin kökü feta’dır. Kelime tekil “feta“, çoğul ise “fityan” olarak kullanılmaktadır. Arapça’nın en kadim söz varlığı olan İbn Manzur’un Lisân’ül Arabî adlı eserinde feta, erkek genç, fetiyye ise bayan genç; çoğulu ise futuvva olarak ifade edilmektedir. Bundan ziyâde, muhtelif sözlükler de ise feta, “yiğit, […]